İMKANSIZLIK DERYASI

Seni anlayamıyorum demelerin vardı hani,
Hani hiç anlayamıyordun ya beni,
Aslında çok da anlaşılması güç değildim,
Basittim aslında.
Basit biriydim senin için….
Belkide bunun için anlayamıyordun beni,
Ama zaten anlayamazsın ki öyle hiç kimseyi.
Sevebilirim diyebilmek gerekir ilk olarak,
Sonra kendin kadar saygı duymak mesela.
Ya da;
Paylaşabilirim diyebilmek.
O sahiplendiğin çok kıymetli sözleri.
Evet evet bu kadar basitti aslında beni anlamak…
Kaçmasaydın mesela,
Ya da susmasaydın öyle delicesine,
Beklilerle örmeseydin bana dair tüm karartıları,
Belkisiz anlardın beni…
Ama yapamadık işte,
Çünkü benim seni sevdiğim kadar,
Sen de benden uzaklaşmayı seviyordun.
Bilmediğin bir şey vardı aslında,
Kaçtığın kadar kovalanmazsın, kovalanamazsın ki,
Çünkü kaçtıkça uzaklaşırsın…
Bu ayrımı yapamadın işte…
Bilmiyordun ama,
Kaçan sendin ve içindeki bendim yanında olan,
Sen var ya sen,
Sen kaçamayacağını bile anlamadın…
Çünkü umutlarımdın sen,
Ve umutlarla vardı hayat…
Basitti yani,
Bukadardı işte…
Ve sen
Bir ayna bulsaydın eğer
Tüm sadeliği, açıklığı ve çıplaklığıyla,
Karşında bulabilirdin hayata dair tüm umutlarımı…
Bu kadar basitti işte,
Basitti yani anlaşılmam…