Zamansız başlayan yağmurların ıslattığı
Bir damla suya muhtaç toprakların kuraklığında aradım seni
Ve zamansız başlayan sevdalara inat
Karanlık gecelere gömdüm sensizliği
Loş ışıklı sokak aralarında aradım seni
Yıldızlar yoldaşım, kaldırımlar sırdaşım oldu benim.
Yine sen yoktun o kahrolası zamansızlıklarda
Belki bir kitabın arasında bulabilirim diye
Çıldırasıya paraladım kendimi
Ama yine yoktun sen
Aslında nice çılgınlıklar geliyordu aklıma
Bu çileli şehirden defolup gitmek gibi
Yada silahı çekip şakağımın tam ortasından vurmak gibi…
Ama içimdeki sen hiç gitmeyecekmişsin
Her aynaya baktığımda
Yüzümdeki çizgilerin
Saçlarımdaki beyazlıkların suçlusu sen asla gitmeyecektin
Bir dağ yoluna bağlanıp gitmek vardı
Hani o hayaller ülkesine
İşte onu bile yapamadım ben
Sensizliğe kuracağım hayalleri sensiz yapamadım.
Artık mazide kalan o eski ben
O eski benim içimde hiç eskimeyen sen
Dediğin gibi oldu işte
Bir elinde ben
Diğerinde
Bensizlikten çaresiz kalacak o zavallı
Biçare sen!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder